Εμείς οι παλιοί είμαστε μια γενιά που δεν θα επιστρέψει ποτέ. Είμαστε μια γενιά που περπατήσαμε ξυπόλητοι και ξεβράκωτοι στις αλάνες, Μια γενιά που περπάτησε και γύρισε απο το σχολείο με τα πόδια. Μια γενιά χωρίς φρου φρου και αρώματα, που δεν είχε χρήματα για ιδιαίτερα μαθήματα, όμως δεν τα παράτησε και τα κατάφερε. Μια γενιά με αξίες, ιδανικά και αισθήματα. Μια γενιά χαρούμενη που γελούσε πολύ και δεν ήθελε περισσότερα απ’ αυτά που είχε, φτώχια, χαρά και ικανοποίηση χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, με απλά καθημερινά πράγματα. Έννοιες που είναι αδύνατον σήμερα να συνυπάρξουν. Μια γενιά που έπαιζε στις αλάνες, και έπινε νερό απ’ το λάστιχο της αυλής του γείτονα. Μια γενιά ανεπανάληπτη, που σιγά σιγά χάνεται…….. έσπασαν τα καλούπια όπως φαίνεται και η καινούρια γενιά ξεχνάει τις αξίες και τα ιδανικά του παρελθόντος γιατί βρήκε έτοιμα ότι εμείς καταφέραμε να δημιουργήσουμε. Μια γενιά που πιστεύει στο Θεό, στην πατρίδα και στο Ελληνικό Έθνος. Μια γενιά που συνεχίζει να σέβεται ακόμα τις αξίες……
