Ο χρόνος κυλά ασταμάτητα. Από σεβασμό όμως δεν παρασύρει στην αφάνεια μερικά σπουδαία έργα του ανθρώπου. Τα έργα αυτά αποτελούν την παράδοση, και στην Ελλάδα τα έργα αυτά αποτελούν την ελληνική παράδοση. Η παράδοση είναι η μνήμη του παρελθόντος και περιλαμβάνει ήθη και έθιμα, κτίσματα, έργα υφαντικής και ξυλογλυπτικής, δημοτικά τραγούδια, παροιμίες, ενδυμασίες, μνημεία λόγου και τέχνης κ.α. Η ελληνική παράδοση είναι οι ρίζες της ψυχής μας. Όσο πιο βαθιές είναι, τόσο πιο μεγάλη είναι η δύναμη του έθνους μας. Για να ενταχθεί κάτι στην παράδοση σημαίνει ότι στην εποχή του αυτό αποτελούσε μία πρόοδο γι’ αυτό άξιζε και το σεβάστηκε ο χρόνος. Χρέος μας είναι να σεβαστούμε και να διατηρήσουμε τις παραδόσεις. Κάθε δημιουργία του παρόντος που έχει σαν βάση το παραδοσιακό, είναι περισσότερο αξιόλογη, και βοηθά στο να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα. Για ένα έθνος, η παράδοση είναι ότι η πείρα σ’ έναν άνθρωπο. Όλα τα είδη παράδοσης είναι αξιόλογα, αξία σεβασμού και εκτίμησης. Αν ο απόδημος ελληνισμός διαθέτει ακμαία εθνική συνείδηση, το οφείλει στη διατήρηση των ελληνικών παραδόσεων. Σήμερα που η παγκοσμιοποίηση βοηθά την εισροή στη χώρα πολλών ξενόφερτων στοιχείων, αποτελεί επιτακτικό χρέος η διατήρηση της ελληνικής παράδοσης. Οι νέοι δεν πρέπει να αφήσουν να ξεριζωθούν οι παραδόσεις μας από τον εθνικό μας κορμό. Δεν έχουμε ανάγκη από ξένα πρότυπα, συνήθειες, ήθη και έθιμα. Πρέπει να αντισταθούμε, νέοι και παλαιοί, στη ξενόφερτη κουλτούρα αλλά και στα παγκόσμια ρεύματα που σαρώνουν έθνη, παρασύρουν λαούς και διαπλάθουν τους νέους. Πρέπει να σώσουμε το παρελθόν μας, να περιφρουρήσουμε το παρόν και να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο και ασφαλέστερο εθνικό μέλλον.
Κείμενο του αείμνηστου Γ. Μαργαρίτη.
