και είχα τόσο πολύ όρεξη για δουλειά που ακόμα και όταν δεν έπρεπε, εγώ δούλευα μέχρι που πούλησα τον πρώτο αριθμό του λαχείου 22360 (στο κατάστημα του Μπαβέα στην Αθήνα) γιατί εκτός από λούστρος ήμουν και λαχειοπώλης. Σταμάτησα να δουλεύω γιατί τα χρήματα που μου έδωσαν ήταν αρκετά και έπρεπε να αλλάξω έστω και για λίγο προσωπι κότητα. Ήταν η μοναδική φορά στη ζωή μου που κουράστηκα τόσο πολύ και είπα να μην το ξανακάνω. Κοιτάξτε γύρω σας και προσπαθήστε να ανακαλύψετε καινούρια επαγ γέλματα και πρωτότυπες εργασίες καταπολεμώντας την ανεργία αντί να περιμένετε στα κα φενεία ή στις πλατείες γιατί ακόμα και τα φυσικά αγαθά, όπως τα βότανα, η κάπαρη και διάφορα άλλα μπορούν να σας δώσουν εργασία. Δεν φταίνε οι αλλοδαποί που περνάνε καλύτερα από μας, φταίμε εμείς οι τεμπέληδες που περιμένουμε κάποιο πρόγραμμα με κά ποια τρίμηνη ή πεντάμηνη σύμβαση ή αν είναι δυνατόν να γίνουμε όλοι διευθυντάδες και δεν ανοίγουμε τα μάτια μας να δούμε γύρω μας ότι οι αλλοδαποί δεν έχουν πρόβλημα όπως και εγώ που έχω 95% αναπηρία και δεν κάθομαι ούτε τις Κυριακές γιατί δεν τους ενδιαφέρει τι δουλειά θα κάνουν, αρκεί να δουλέψουν. Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας καταπολεμώντας ότι σας εμποδίζει χωρίς ντροπές για το τι δουλειά θα κάνετε. Η δουλειά δεν είναι ντροπή!
Γ. ΡΕΘΥΜΙΩΤΑΚΗΣ
