Η γιορτή της γυναίκας ξεκινάει από τότε που ο Αδάμ δάγκωσε το μήλο που του έδωσε η Εύα. Ποτέ δεν μάθαμε αν ήταν πικρό ή γλυκό γιατί από τότε μέχρι σήμερα άλλος δαγκώνει τη λαμαρίνα από γλύκα και άλλος από πίκρα. Η φωτιά και η γυναίκα είναι φίλοι καρδιακοί, το γλυκό και το πικρό τους είναι όλη η ζωή. Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες του κόσμου ( μάνες, κόρες, γυναίκες, αδελφές) γιατί εσείς είστε ο κόσμος όλος. Να μας προσέχετε όμως και να μας αγαπάτε όπως εμείς. Το παρακάτω ποίημα είναι αφιερωμένο σε σας:
ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Γυναίκα κρύβεις στην καρδιά, Φωτιά που καίει ατσάλι
Μα κρύβεις και μια ομορφιά, Με δύναμη μεγάλη.
Την ομορφιά έχεις μπροστά, Και κρύβεις τη φωτιά σου
Καίει καρδιές η φλόγα σου , Γιατρεύουν τα φιλιά σου.
Ατομική ενέργεια , Μπροστά σου δεν μετράει
Γίνεσαι λάβα και φωτιά , Κι όποιος σ’ αγγίξει πάει….
