Η Ευθύνη της Πολιτείας και των Πολιτών για το Μέλλον της Ελλάδας

Έχουμε το προνόμιο να είμαστε κληρονόμοι ενός λαμπρού παρελθόντος που κατάλληλα αξιοποιούμενο θα μπορούσε να μας δώσει την ασφαλή βάση για ένα λαμπρότερο μέλλον. Διαθέτουμε δε το κατάλληλο έμψυχο δυναμικό που θα χειριστεί και διαχειρισθεί τα πεπρωμένα μας και το οποίο θα κατευθύνει τη πορεία του Ελληνισμού. Για αυτό πρέπει να εργασθούμε όχι να επαναπαυθούμε. Οφείλουμε να προσχεδιάζουμε και να είμαστε καλά οργανωμένοι σε κάθε τομέα. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που κάνουν σχέδια για αυτό. Οι πολιτικοί μας πρέπει να πάψουν να σκέπτονται τις επόμενες εκλογές και το μέλλον του κόμματος τους και να ενδιαφερθούν για τις επόμενες γενιές, το μέλλον της Ελλάδας γιατί διαφορετικά η πολιτική ανευθυνότητα του παρόντος θα χρεώσει το μέλλον με βαριές ευθύνες. Οι νέοι το μέλλον του Ελληνισμού δεν πρόκειται να αναλάβουν καμιά ευθύνη όταν βλέπουν με πόση ανευθυνότητα αντιμετωπίζουμε όχι μόνον το δικό τους μέλλον αλλά και το μέλλον του Ελληνισμού. Για να αντιμετωπίσουμε την ευρωπαϊκή πρόκληση οφείλουμε να εξοπλίσουμε τη νέα γενιά με ισχυρά πνευματικά και ηθικά εφόδια. Η Ευρώπη δε κατακτάται με τη νοοτροπία να κερδίζουμε περισσότερα με λιγότερο κόπο. Πρέπει κυρίως να μας ενδιαφέρει περισσότερο όχι το κατά κεφαλήν εισόδημα αλλά το εντός της κεφαλής πνευματικό εισόδημα και το εντός της ψυχής εθνικό φρόνημα. Η πολιτική που κινείται στο χώρο των σκοπιμοτήτων βουλιάζει τα έθνη ενώ εκείνη που εξαρτάται από ιδέες και αξίες τους προσδίδει λαμπρή πορεία μακρά στο χρόνο. Στην Ευρώπη πρέπει να διατηρήσουμε τον εθνικό μας πολιτισμό, το μέλλον δε του Ελληνισμού να αντιληφθούμε ότι βρίσκεται σε μας τους Έλληνες χωρίς να αφήνουμε ξένα πολιτιστικά κύματα να μας εξαφανίσουν. Να σώσουμε την ελληνική ιθαγένεια και τις παραδόσεις μας. Όπου δε ένας ξένος λαός έχει κάτι γόνιμο και καλό να μας προσφέρει τότε μόνον να το αφομοιώνουμε. Αν χάσουμε τη γλώσσα μας, το ελληνικό ήθος, το φιλότιμο, τη ψυχική αρχοντιά μας και λεβεντιά θα πάψει να μας χαρακτηρίζει αύριο η εθνότητα μας ως κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Με όραμα τα μόλις αναφερθέντα χαρακτηριστικά και αποφεύγοντας εθνικές εξάρσεις μπορούμε να αναθρέψουμε σωστά τα παιδιά μας χωρίς να τα αποκόψουμε από τις ρίζες μας. Στην Ευρώπη στο κοινό ταμείο πολιτισμού ο έλληνας έχει κάνει τη πιο γενναία κατάθεση. Διαθέτει ένδοξο παρελθόν αλλά επίσης πρέπει να αντιπαρατάξει ένα έντονο παρόν και ένα γεμάτο εγγυήσεις σοβαρότητας μέλλον όπου ο ρόλος της χώρας μας θα είναι πρωτεύουσας σημασίας. Απαιτείται για αυτό μια εκστρατεία ευθύνης να συνειδητοποιήσουμε ότι για να καλύψουμε την πνευματική, επιστημονική και οικονομική απόσταση που μας χωρίζει από την προηγμένη Ευρώπη όλοι πρέπει να συμβάλλουμε. Η παιδεία μας είναι η λύση για τη περιθωριοποίηση μας που θα αξιοποιήσει την ευφυΐα των παιδιών μας. Μια παιδεία ελεύθερη και δυναμική που θα ευνοεί τη κριτική σκέψη και τον αυτόνομο στοχασμό. Μια παιδεία που θα γονιμοποιεί ότι περισσότερο τη ψυχική μας αρχοντιά και την ηθική μας λεβεντιά και θα δίνει κρυστάλλινο σχήμα στην ελληνικότητα μας χωρίς να υποκατασταθεί από μια αορίστου σχήματος ευρωπαικότητα. Προϋπόθεση για αυτό κυρίως μια αλλαγή κοινωνικής και πολιτικής συμπεριφοράς να απορρίψουμε τη φιλοσοφία της ραστώνης και πλήρη εξοβελισμό του κομματικού πατριωτισμού και ατομικού ευδαιμονισμού. Η αμφιβόλου ποιότητα ευρωπαικότητας δεν μπορεί να καλύψει την ελληνικότητα γιατί ο πολιτισμός της Ευρώπης έχει τις ρίζες του στην ελληνική παιδεία. Πέρα από τη παιδεία για το μέλλον του ελληνισμού συμβάλλει το να γίνονται παιδιά και να ανατρέφονται σωστά. Επίσης ως έθνος πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε τα ελαττώματα μας και να βρούμε την φλέβα που οδηγεί στη καρδιά της άνοιξης, και τη φλόγα που θα φωτίζει τα πάντα γύρω μας και θα μας κ